سونا:

سونا در لغت به معناي حمام و حمام عمومي است. سونا براي اولين بار در حدود 200 سال پيش در فنلاند ابداع شده است.

اولين سوناها به وسيله حفر گودال هايي در زمين ايجاد مي شدند كه آن را بر روي زمين به وسيله الوارهاي چوبي ساختند.

سونا در سال 1638 توسط يك فرد فنلاندي به آمريكا برده شد زندگي جديد و الكتريسيته دوباره سونا را متحول كرد و بعد از آن، اجاق هاي سونا الكتريكي شدند (در دهه 1950).

 

فوايد سونا:

-      تسكين و آرام كردن ماهيچه ها

-      كمك به كاستن خستگي هاي ذهني

-      كاستن تنش و اضطراب

-      بهبود وضعيت قلب و عروق

-      بهبود ميزان سوخت و ساز

-      افزايش ايستادگي در برابر بيماري

-      تنظيم جريان خون

-      التيام دادن و تسهيل دردهاي طاقت فرسا

-      سوزاندن در حدود 300 كالري در يك وضعيت نرمال

-      كمك به تميز نگه داشتن و سلامت پوست و شادابي آن

-      افزودن ارزش و ميزان شيك و لوكس بودن خانه اشخاص

سونا تنها حمامي در دنياست كه در يك زمان داراي دو نوع مرطوب و خشك است. ميانگين دماي سونا بين 175 درجه فارنهايت تا 195 درجه فارنهايت مي باشد.

ارتفاع محل سقف سونا 7 فوت است. تفاوت بين ارتفاع 7 فوت و 8 فوت در چارت روبرو نشان داده شده است.

 

 

قلب هر سونايي گراماساز آن مي باشد. گرماسازهاي فنلاندي بهترين گرما سازها مي باشند. در صفحه بعد تعدادي از انواع مختلف اين گرماسازها نشان داده شده است.

 

ساختار:

در سونا، ساختار الواري يا چوبي به مراتب متداول تر بوده و عايق بندي حرارتي مناسب در بخش بيروني ضرورت دارد، زيرا اختلاف دما بين داخل و خارج سونا اغلب در زمستان به 100 درجه سانتيگراد مي رسد.

اتاق استحمام بايد تا حد امكان كوچك باشد (16 متر مربع و به ارتفاع 5/2 متر) و براي كاهش تابش آفتاب بايد با الوار سياه رنگ روي سقف و ديوارها را پوشاند. ديوارها به جز در قسمت كوره، از الوار با چوب نرم و محكم ساخته مي شوند.

 

انواع سونا:

1- سوناي بخر:

سنگهاي بزرگ بر روي هم انباشته شده و روي يك بخاري (هيزمي) به شدت داغ مي شوند و دود از طريق درب بازي خارج مي گردد. وقتي سنگها گداخته و سرخ شدند، آتش خاموش شده و بقيه دود توسط قطرات آب خارج مي شود. سپس درب بسته شده و پس از مدت كوتاهي، سونا براي استحمام آماده است.

2- سوناي بخار نهايي:

در پايان مدت گرم كردن، وقتي دماي سنگها به 500 درجه سانتي گراد مي رسد، دودكش كوره به طرف داخل هدايت مي شود. گازهاي حاصل از احتراق بدون توليد دوده كاملاً مي سوزند، سپس دربهاي بالايي حتي اگر هنوز هم در اتاق هاي احتراق، شعله اي وجود داشته باشد كاملاً مسدود شده و درجه حرارت به سرعت به اندازه 10 درجه بالا مي رود، قبل از استحمام با باز كردن درب، به مدت كوتاه، دودهاي باقي مانده خارج مي شوند. سپس آب آب روي به روس سنگهاي داغ ريخته مي شود.

 

3- سوناي كوره اي:

در اين سوناها، از كوره اي با پوشش فلزي يا سراميكي كه با گازهاي دودكش حاصل از اتاق احتراق گرم شده است، استفاده مي شود. گرم شدن از طريق يك درب بخاري از اتاق استحمام يا راهرو صورت مي گيرد. زماني كه سنگها گرم مي شوند، درب بخاري مسدود مي شود و دربهاي قسمت فوقاني پوشش كوره باز شده تا هواي گرم قبل از ريختن آب روي سنگها خارج مي شود.

 

فضاهاي جنبي همراه با سونا:

براي خنك كردن بدن پس از سونا كه الزامي است، يك استخر شيرجه ساخته مي شود. جزء مهم ديگر، ساخت يك حمام بخار مجهز، متناسب با حوضچه هاي آب گرم شستشوي پاهاست.