ضرورت كوددهي پتاسيم در گلهاي شاخه بريده

نقش پتاسيم در گياهان

پتاسيم نقش كاتاليزوري داشته، در نقل و انتقال مواد، كنترل تبخير و تعرق، فعاليتهاي آنزيمي نقش دارد. از نقشهاي آن مي توان به افزايش مقاومت گياهان در برابر آفات و بيماريها، كم آبي، تنش هاي محيطي ،‌بهبود كمي و كيفي ، افزايش طول عمر گلهاي بريده و تشديد فتوسنتز اشاره نمود كه كمبود آن باعث كاهش گلچه ها و همچنين كوتاهي سنبله گل، تاخير در گل دهي، و زردي عمومي در برگهاي مسن گردد.

علائم كمبود پتاسيم در گياهان زيستي

علائم كمبود پتاسيم با زرد شدن برگهاي قديمي ، توقف رشد و كوچكتر شدن گلها مشخص مي شود. علائم كمبود پتاسيم در ميخك بدين صورت نمايان مي شود كه از برگهاي مسن به صورت تغيير رنگ به نوك برگها ، قابل رؤيت مي باشد. در شرايط كمبود، ساقه هاي گل دهنده تحت تاثير اين كمبود قرار گرفته و در حالت شديد ، كاسبرگها زرد مي شود. در گل داوودي ، در اثر كمبود پتاسيم ، رشد بوته ها شديدا كاهش يافته و برگها قهوه اي و خشك مي شوند و در شرايط كمبود شديد ، ساقه گل دهنده خم و شكسته به نظر رسيده و روي بوته آويزان مي شود. در گل ژربرا ، علائم كمبود پتاسيم ، بصورت قهوه اي و برنزه شدن برگهاي مسن قابل مشاهده است. در بنت القنسول ، ابتدا رنگ پريدگي در برگها و به دنبال آن خشكيدگي حاشيه برگها عارض مي شود. در صورت تشديد كمبود ، تعداد برگهاي رنگي به شدت كاهش يافته و از بازار پسندي بوته ها كاسته مي شود. در گل رز كمبود پتاسيم به صورت كلروز و سپس نكروزه شدن حاشيه و نوك برگهاي مسن، رنگ پريدگي شكوفه ها ، كاهش كميت و كيفيت گل ،‌كاهش مقاومت به سرمازدگي و امراض مي باشد.( بني جمالي،1382)

در گل پامچال، از مهمترين  علائم كمبود پتاسيم ، كمي رشد و علفي شدن بوته ها، قهوه اي و برنزه شدن حاشيه برگها و در نهايت سبب كاهش گلدهي مي گردد. در گلهاي آنتوريم علائم كمبود پتاسيم با زرد شدن برگهاي قديمي بعد از حذف پتاسيم از برنامه تغذيه آغاز و سپس رشد گياه متوقف مي گردد. برگهاي پائيني زرد و لكه هاي زرد رنگي بين رگبرگها ايجاد مي شود. كه به تدريج به لكه هاي بزرگ نكروزه تبديل مي شوند.حال آنكه برگهاي جوانتر كوچك ، باريك و سبز تيره باقي مي مانند.تحت اين شرايط گلهاي توليدي در اندازه هاي كوچك تا متوسط مي باشند(ملكوتي و تقوي،1377) . در اكثر گلهاي زينتي در صورت كمبود پتاسيم برگهاي مسن به سرعت حالت خشكيدگي پيدا نموده و در نهايت متعاقب كاهش شديد پتاسيم ، بيش از نصف برگها خشك مي گردد. كمبود پتاسيم در گل لاله عباسي ،‌لكه هاي سفيد متمايل به قهوه اي و شوختگي نوك برگها را به همراه دارد. بطور كلي كمبود پتاسيم در كليه گياهان زينتي ، سببب بد شكلي گلها گرديده و از بازار پسندي آنها به شدت مي كاهد (ملكوتي و تقوي،1381). در اكثر گلهاي زينتي از دادن كودهاي ازته زيادي مخصوصا در مرحله گلدهي بايد پرهيز نمود  و در مقابل به مصرف كودهاي پتاسيمي مخصوصا سولفات پتاسيم اقدام نمود. چه پتاسيم در اكثر موارد باعث افزايش طول عمر گلهاي زينتي مي گردد.

در ذيل به شرح مختصري از مصرف متعادل كود به ويژه پتاسيم در افزايش كمي و كيفي گلهاي متفاوت پرداخته مي شود.          

   1- گلايل ( Gladiolus) :‌ گلايل جزء چهار نوع گل اصلي شاخه بريده صادراتي ايران است. براي ارتقاء كيفيت گل هاي شاخه بريده به ويژه گلايل، تغذيه پتاسيم داراي اهميت زيادي مي باشد.

مصرف پتاسيم به ميزان 180 كيلوگرم در هكتار بر اساس آزمون خاك همراه با مصرف بهينه ساير عناصر غذايي ، موجب ارتقاء خصوصيات كمي و كيفي گل از جمله افزايش ارتفاع شاخه گل دهنده(17 درصد) ؛ افزايش قطر ساقه گل(19 درصد) ؛ افزايش وزن پداژه و پداژك در واحد سطح(70 درصد) ؛ افزايش طول عمر گل شاخه بريده( 11/5 درصد) ؛ و افزايش مقاوت به كم آبي در گلهاي شاخه بريده گلايل گرديد(ايرانشاهي،1377 ؛‌ بني جمالي و همكاران ، 1380) .

مصرف 270 كيلوگرم در هكتار پتاسيم ، موجب اثرات مثبت باقيمانده در توليد پداژه و گل حاصل از آن در سال بعد از جمله افزايش تعداد پداژه و پداژك در واحد سطح(‌21 درصد ) ؛ افزايش وزن پداژه و پداژك در واحد سطح(2/54  درصد ) ؛ فزايش طول عمر گل ( 23/26 درصد ) ؛ افزايش تعداد گلچه در گل آذين ( 8 درصد)؛ افزايش تعداد بوته باقيمانده در كرت (‌17/38‌درصد با مصرف 540 كيلوگرم(K2O)) ؛ افزايش ارتفاع شاخه گل (12 درصد با مصرف  540 كيلوگرم(K2O)) و افزايش قطر ساقه ( 7 در صد با مصرف 540 كيلوگرم(K2O)) شد . (ايرانشاهي،1377 ؛‌ بني جمالي و همكاران ، 1380؛ ملكوتي و كافي ، 1381)

2- مريم ( Tuberose) : گل مريم از جمله گل هاي معطر و مهم شاخه بريده ايران مي باشد كه مي تواند جايگاه خاصي در امر صادرات و مصرف داخلي داشته باشد. مصرف پتاسيم به ميزان 360 كيلوگرم در هكتار  (K2O) بر اساس آزمون خاك همراه با مصرف بهينه ديگر عناصر غذايي موجب ارتقاء صفات كمي و كيفي گل از جمله افزايش ارتفاع شاخه گل ( 6/4 در صد)؛ افزايش طول خوشخ گل(18 درصد)؛ افزايش قطر ساقه گل(14 درصد)؛ افزايش تعداد گلچه در گل آذين گل (11/5 در صد)؛ بهبود وزن پياز و پيازچه (12 در صد)؛ و بهبود تعداد پياز و پيازچه (11 درصد) گرديد.

3- داوودي ( Chrysanthemum) : گل داوودي با تنوع وسيع و سازگاري مطلوب آن از جمله گلهاي مهم شاخه بريده ايران و جهان مي باشد. با توجه به نياز بالاي اين گل به عناصر غذايي از جمله پتاسيم با مصرف 180 كيلوگرم در هكتار (K2O) تاثيرات مثبتي از لحاظ كمي و كيفي گل دارد. از جمله افزايش عمر پس از برداشت گل ( 19 در صد)؛ افزايش تعداد شاخه گل در واحد سطح (4/2 درصد) ؛ افزايش وزن ترگياه (26 درصد) و افزايش قطر غنچه گل (7 درصد با مصرف 360 كيلوگرم (K2O) مي شود.(بني جمالي،1383)

4- ميخك ( Carnation) : يكي از مهمترين گلهاي شاخه بريده ايران و جهان محسوب مي شود. مصرف پتاسيم بر اساس آزمون خاك به ميزان 300 كيلوگرم در هكتار (K2O) موجب بهبود خصوصيات كمي و كيفي گل مي شود. از جمله افزايش تعداد شاخه در واحد سطح(9/5 درصد)؛ و بهبود قطر گل ، عمر پس از برداشت ، ارتفاع ساقه گل ، تعداد بوته در كرت و قطر غنچه مي شود.(بني جمالي و شفيعي ، 1384)

5- جعفري (Marigold) : گل جعفري پا بلند يكي از گلهاي شاخه بريده با اهميت در جهان مي باشد كه جايگاه خوبي در توليدات داخلي و خارجي مي تواند داشته باشد. مصرف پتاسيم بر اساس تغذيه بهينه عناصر غذايي و آزمون خاك به ميزان 270 كيلوگرم در هكتار (K2O) موجب بهبود خصوصيات كمي و كيفي گل از جمله افزايش ارتفاع شاخه گل( 16/6 درصد)؛ افزايش قطر گل(19 در صد با مصرف 360 كيلوگرم(K2O))و بهبود قطر ساقه گل، (16درصد)مي گردد.(بني جمالي و همكاران،1380)  

6- آهار (Zinnia) : آهار از جمله گلهاي مهم يكساله داراي تنوع و سازگاري مناسب با آب و هواي ايران است . تغذيه بهينه عناصر غذايي و پتاسيم تا 540 كيلوگرم در هكتار (K2O) بر اساس آزمون خاك موجب بهبود كمي و كيفي گل از جمله افزايش ارتفاع شاخه گل (20/5 درصد)؛ افزايش قطر گل )5/11درصد)؛ و افزايش عمر پس از برداشت(29درصد) مي گردد.(بني جمالي،1381)             

www.ake.blogfa.com              www.ake.blogfa.com     www.ake.blogfa.com