تاثير خاکورزي و کود نيتروژنه بر روي عملکرد دانه و نيتروژن خاک در سيستم گندم بهاره- آيش:

گندم بهاره در نواحي شمالي در آمريکا در سيستم گياه – آيش و با کاربرد خاکورزي کاشته مي شود. اين

آزمايش تاثير سيستم خاک ورزي ( خاکورزي متداول (CT)، کم خاکورزي (MT)، و بي خاکورزي (NT) و مقادير

کود نيتروژنه (0، 22 و 45 کيلوگرم در هکتار) را بر روي نيتروژن دانه، برداشت نيتروژن دانه از سيستم زراعي و

تغيير در نيتروژن نيتراتي باقيمانده بعد از برداشت در شش دوره تناوب سيستم گندم بهاره ديم – آيش بررسي

مي کند. غلظت نيتروژن دانه با افزايش مقدار نيتروژن افزايش يافت و در مقدار 45 kgN/ha در خاکورزي متداول

(3/33 g/kg) نسبت به بي خاک ورزي   (3/32g/kg) بود. برداشت نيتروژن در دانه گياه در مورد خاک ورزي

 متداول، کم خاکورزي و بي خاکورزي به ترتيب، 70 ، 68 و 66 kgN/ha بود و با افزايش مقدار نيتروژن

افزايش مي يافت اما با چرخه تناوب تغيير مي کرد. نيتروژن برداشت شده در طي شش دوره چرخه تناوب به

اين ترتيب بود: خاکورزي متداول > کم خاکورزي> بي خاکورزي. کل نيتروژن برداشت شده در دانه در طي

شش دوره کاشت گندم بهاره با کود نيتروژنه افزايش يافت و تنها 21 و 17درصد از نيتروژن به کار رفته، به ترتيب

در مقادير 22 و 45 کيلوگرم در هکتار نيتروژن، بوسيله دانه برداشت شد. سطوح نيتروژن نيتراتي بعد از

برداشت در 150 سانتيمتري سطح خاک با مقدار کود نيتروژن و چرخه تناوب تغيير کرد و نيتروژن باقيمانده با

چرخه هاي پي در پي خشکي افزايش يافت. در مقابل ممکن است مقداري شستشوي نيتروژن نيتراتي در

زير ناحيه ريشه گندم بهاره در طي چرخه هاي مرطوب زراعي اتفاق افتاده باشد. سطوح نيتروژن نيتراتي خاک

به ترتيب در مورد خاکورزي متداول، کم خاکورزي و بي خاکورزي بالاتر بود. تاثير تغييرات در مقدار بارش در طي

چرخه تناوب و مقدار کود نيتروژنه بر مقدار برداشت نيتروژن بوسيله دانه و نيتروژن نيتراتي خاک، نسبت به

سيستم خاکورزي، در سيستم کشت گندم بهاره – آيش بيشتر است.

منبع:

(Agronomy Journal 93:1130-1135 (2001

        www.ake.blogfa.com                          www.ake.blogfa.com